Platforma Japonii, państwa niejednolicie określanego dzielnicą Rosnącej Wiśni, toż estetyczny przykład mało wschodniego budownictwa, które wyczerpuje w straszliwym okresie polano a także jego nadludzkie skazy jako półproduktu budowlanego. Marką bezboleśnie relewantną tego kroju stanowi minimalizm, delikatność również tytaniczna żądza do otulającej przerwy. Japończycy w każdorazowym calu portretują jednocześnie gigantyczną ukochaną do ekosfery - nie nadzorują się oni jej panującymi, zaś dosłownie odmiennie, przewidują, iż są jej nierozłączną zaliczką.